Maandag vroeg een collega aan mij of ik interesse had om Dinsdag naar de Colorado Rockies baseball game te gaan. Nu, daar had ik wel zin in en toen gaf hij mij zomaar twee kaartjes voor de wedstrijd tegen de Pittsburgh Pirates. Dus meteen Gepke gebeld en op de hoogte gesteld, die had er ook wel zin in. Dinsdag moesten van thuis werken want Gepke moest in de ochtend naar de doctor vanwege een paar pijnlijke duimen. Toen haar huisdokter er geen oplossing voor wist stelde zij voor om maar eens met een orthopedisch specialist te praten. s’Ochtend gingen wij daar dus naartoe, en die besloot meteen maar over te gaan op cortizone injecties. Volgens de arts was het namelijk een “trigger finger” ofwel een ontsteking van de pees in haar duimen. Afgezien van de injecties kreeg Gepke ook nog een foldertje mee waarin werd uitgelegd wat die “trigger finger” nu precies inhield en wat ze wel en niet mag doen ermee tot het genezen is.
Ons uitje naar de baseball game was dus voor Gepke letterlijk een pleister op de wonde; op elke duim zat een pleister. Desalniettemin hebben we toch genoten van de wedstrijd, ook al verloren de Rockies met 4-2
