Het is te koud

Af en toe hebben we een dag in de winter dat het zo ontzettend koud is dat de verwarming moeite heeft om het bij te houden. Zo’n dag hebben we niet elke winter, maar deze winter besloot er toch eentje onze kant op te gooien. Het begon op Maandag toen de temperatuur al angstvallig begon te dalen en de maximum temperatuur overdag nog maar -9F (-22C) was. De koude wind doet het allemaal aanvoelen als een wandeling op de zuidpool in een windstorm; dat noemen ze hier dan de “windchill factor”. Als ik de hond even uitlaat buiten, staat ze zielig met haar pootjes om de beurt in de lucht omdat ze bevriezen als ze de grond aanraken. Ze is dan ook meestal binnen, maar we hebben binnen geen hondentoilet dus moet ze toch af en toe in de extreme kou haar behoefte doen.

Die koude dag werd gevolgd door een koude nacht van -22F (-30C), en dan hebben we het nog niet eens over de windchill factor. Blijkbaar werd dat ons energiebedrijf allemaal even teveel dus die besloten om 2 uur s’nachts de stroom er maar af te gooien. Als bij ons de stroom eraf gaat, beginnen er overal in huis UPS batterijen voor de PCs te piepen, dus om 2 uur zaten wij rechtop in bed. Geen stroom betekent, geen licht, geen water (we zitten op eigen bron) en geen verwarming. De centrale verwarming heeft een pomp die electriciteit nodig heeft om het water naar de radiatoren te pompen.

Ik ben meteen uit bed gegaan om de houtkachel aan te maken. Op dat moment was het nog 65F (18C) in huis. Als het zo koud is laten we s’nachts de verwarming aan, anders krijg je te maken met bevroren radiatoren. Het houtkacheltje heb ik rood gestookt, maar het mocht allemaal niet baten. De temperatuur in huis daalde niet verder dan 55F (15C), maar de radiatoren die aan de buitenmuren ziten en in het deel het verst van de houtkachel stroomden niet meer toen de electriciteit om half drie de volgende middag weer aan ging. Er is nog een verwarmings specialist bijgeweest, maar die constateerde alleen dat er een “obstruction in de lines” moest zijn. Hij durfde niet te zeggen dat die obstructie waarschijnlijk ijs is.

Dus nu zit ik alweer bijna 36 uur later nog steeds met de houtkachel aan te wachten tot de radiatoren ontdooid zijn. Als we heel veel geluk hebben smelt het ijs in de leidingen en gaat de verwarming weer gewoon werken. Als we pech hebben, heeft dat ijs in de leiding door uitzetting de leiding gescheurd. Als dat het geval is, dan gaat dat water ergens lekken, maar het is de vraag waar. We hebben dat al eerder meegemaakt en dat bleek toen voor het huis te zijn, aan de buitenmuur. Binnen was het ook nat, maar het meeste stroomde buiten. Gepke en ik gaan totdat de leidingen ontdooid zijn om de beurt thuiswerken, zodat we zeker weten of en waar het lekt.

We houden julllie op de hoogte.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll naar boven